بررسی اثر سمیت آرتیمیزینین نانولیپوزومه شده بر رده ی سلولی سرطان سینه

سابقه و هدف: در سال های اخیر نانوحامل ها تحول شگرفی را در درمان بسیاری از بیماری ها بوجود آورده اند. در میان این نانوحامل ها، لیپوزوم ها از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. آرتیمیزینین از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان سینه می باشد. این دارو علاوه بر خواص درمانی دارای عوارض جانبی هم می باشد. به همین دلیل ما با استفاده از لیپوزوم سعی کردیم از عوارض جانبی کم کنیم. مواد و روش ها: برای تهیه آرتیمیزینین نانولیپوزومه شده نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول، پلی اتیلن گلایکول 2000 و آرتیمیزینین با یکدیگر ترکیب گردید. سپس با استفاده از دستگاه زتاسایزر میانگین قطر آرتیمیزینین نانولیپوزومه شده به دست آمد. بازده بارگذاری برای این فرمولاسیون با استفاده از روش اسپکتروفتومتری بدست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش آرتیمیزینین از فرمولاسیون تهیه شده طی 24 ساعت بررسی شد. میزان سایتوتوکسیسیتی آرتیمیزینین نانولیپوزومه ی پگیله شده با استفاده از روش MTT مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین قطر نانولیپوزوم ها 455 نانومتر گزارش شد. بازده بارگذاری و میزان رهایش دارو از نانولیپوزوم های پگیله شده برای فرمولاسیون آرتیمیزینین نانولیپوزومه ی پگیله شده به ترتیب 5/3±62/91 و 17/5 درصد گزارش شد. نتایج نشان داد که IC50 فرمولاسیون تهیه شده نسبت به داروی استاندارد مقدار کمتری را داراست.  نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با نانولیپوزومه و پگیله کردن داروی آرتیمیزینین میزان سایتوتوکسیتی این دارو نسبت به داروی استاندارد افزایش می یابد.